woensdag 23 juni 2010

Lieve buren

Vandaag werd het toch echt teveel.... Voelde me een paar dagen al niet lekker, had wat buikgriepklachten, zondag ook zo'n beetje de hele dag op de bank en toilet doorgebracht. Vanochtend na het zoveelste toiletbezoek van deze nog maar korte dag besloten om maar weer en dagje bank/bed te hangen/liggen....het wilde echt niet meer, was zo slap als een vaatdoek. (bij mij komt spanning en verdriet er vaak uit door ziek te worden, niet fijn maar het zal er wel uit moeten) Niet werken dus, en weer terug m'n bed in.

Maar ja wat doen we met onze schat, die zit echt niet te wachten op een ziek vrouwtje. Gelukkig hebben wij  hele lieve buren, die onze Jordan wel een uurtje (of twee) in de tuin wilden hebben. Best wel gek hoor om zelf in bed te liggen en af en toe vanuit de andere tuin een "brul" te horen omdat dat ie kattekwaad aan het uithalen is...
Vanmiddag uit school wilden de buurkinderen met hem spelen en vanavond weer. Hij heeft zelfs gezwommen, nee niet in de sloot want hij heeft zijn entingen tegen de ziekte van Weil nog niet gehad, maar in een heus Jip en Janneke bad. Met z'n pootjes over de bodem krassen en af n toe zijn snuit erin, want stel je voor dat je een visje zou kunnen vangen. En tussen het spelen door, had ik er geen kind meer aan en lag 'ie naast mijn bank onder de tafel te slapen.

Vanavond heeft Andre weer met hem op de weegschaal gestaan en hij was keurig volgens het boekje 900 gram aangekomen. Hij weegt nu 7,3 kg.  Onze eigen tuin is nu ook afgezet met gaas dus vanaf morgen kan íe ook ongestoord door onze tuin gaan lopen. Als ik me weer wat beter voel zal ik ook een verslag doen van de puppycursus die we vanaf gisteravond zijn gaan volgen. Ik ga nu weer snel m'n mandje opzoeken. Niet voordat ik onze stoere kanjer een lekkere knuffel heb gegeven. (en zijn laatste maaltje van vandaag, want ook bij kleine hondjes gaat de liefde door de maag.)

Ooh ja nog een hele kleine note voor het slapen gaan...
Jordan had zo vaak de hik en ik kon mij niet meer herinneren dat Beau dit als pup ook had. Even googelen en wat vond ik..... Wel 40 berichten van pups die de hik hebben :-O "Bezorgde hondemamma"
Zie hier het antwoord op een van de vele vragen:
Die hik is het gevolg van iets: de groei!


Het schijnt zo te zijn (ook met kinderen) althans het wordt zo aangenomen, dat door de snelle groei van het benige deel van het lichaam de andere structuren dit niet helemaal kunnen bijhouden, waardoor er onder andere rek en trek op bepaalde zenuwen komt. De zenuw van het middenrif bijvoorbeeld loopt een zeer lange weg helemaal door de borstkas (aan de rugzijde) naar het middenrif toe. Deze zenuw staat dus bij een snelgroeiende (hoogte en lengte) hond bloot aan rek: prikkeling is het gevolg en hierdoor ontstaat de hik.


Verder kunnen jonge dieren erg schrokken: ook weer prikkeling van deze zenuw via de erlangs lopende slokdarm en prikkeling van de maag tegen het middenrif, althans de randen ervan.

Het staat inderdaad wat oenig, maar gaat vanzelf weer over!


Nou schrokken doet ie gelukkig niet, het is een mooie rustige eter.

Alvast voor morgen (omdat oranje moet spelen ;-))


Tot de volgende blog...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Leuk dat jullie hier aanwezig zijn. Laat gerust een berichtje achter, vind ik altijd leuk om te lezen.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...