Hallo allemaal, het onvermijdelijke is dan toch gebeurd.
Vanmorgen hebben we onze allerliefste vriend Beau moeten laten inslapen, als gevolg van een teruggekeerde agressieve kankervorm die niet was tegen te houden, wat we ook hebben geprobeerd.
Zaterdag en zondag zagen we aankomen dat hij aan het aftakelen was en nadat hij niet meer op eigen initiatief de boot in wilde komen zagen we in dat dit niet verder ging, zonder dat hij moest lijden. Dat was voor ons de grens, een dierwaardig bestaan zonder lijden wilden we hem geven en die grens was bereikt. Hij leek zelf ook een blik te hebben in de geest van "voor mij hoeft het niet meer, het is goed zo". Maandag zijn we naar huis gevaren vanuit Lelystad naar Balk, hebben daar overnacht en zijn gisterenmorgen huiswaarts gegaan naar Westervoort.
We hebben gisterenmiddag samen in het park in Westervoort gelopen, hij heeft nog even gezwommen, wat speeltjes geapporteerd en in samenspraak met de dierenarts is besloten hem vandaag om 10.00 uur in te laten slapen.
Dat is vanmorgen in alle rust gebeurd, hij is vredig ingeslapen in ons bijzijn, waarna we hem zelf naar het dierencrematorium in Heelweg hebben gebracht. Hij zal vandaag nog apart worden gecremeerd, de as zullen we later gaan uitstrooien op zijn favoriete stekje in Friesland, zodra we daar weer komen.
Wij hebben het gevoel dat we alles hebben gedaan om Beau het beste gegeven te hebben wat we konden en tot op het laatste moment heeft hij dat bevestigd.
Karin en Andre in het Veld
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat jullie hier aanwezig zijn. Laat gerust een berichtje achter, vind ik altijd leuk om te lezen.