Een balletje kan raar rollen

Vandaag vond ik het eens tijd worden om de computer aan te zetten na ons enorme verdriet om onze grote vriend. Ik wilde eens voorzichtig gaan kijken wat er in hondenland zoal gaande was.

Ik wist precies wat ik wilde en omdat het voorlopig toch wel een poos zou duren gezien mijn hoge eisen kon ik nu al wel vast gaan kijken. Even wat googelen rond kijken en alvast een mailtje maken aan een kennel waarvan ik dacht dat zij aan mijn wensen konden voldoen.

Ik vond een site waarop ik zag dat er nog 1 hond (reu) beschikbaar was, maar na niet meer dan een vluchtige blik sloot ik deze weer af. Het was tenslotte de laatste keus uit het nest, het kwam te vroeg na Beau zijn dood et cetera. Verder surfen en daar ging de telefoon. Een lief telefoontje van Gerard om ons een hart onder de riem te steken en te vragen hoe het met ons ging. Na wat heen en weer gebabbel vertelde hij mij dat hij nog wel iemand wist wie een hond had die geheel aan mijn eisen/wensen voldeed.Bleek het het hondje te zijn waar ik 10 minuten eerder op de site had gekeken. Met de woorden denk er maar eens over en praat er met elkaar over sloten wij ons telefoongesprek af. 

Hmmmm toch nieuwsgierig geworden weer terug naar de site, een grondige inspectie en wat zag ik tot mijn "schrik" en tegelijker tijd ook wel vreugde er waren nog 2 reuen beschikbaar. Het nestje bestond oorspronkelijk uit maar drie reuen dus we hadden nog wel degelijk keus!!!! Om een lang verhaal kort te maken, het bloed kruipt waar het niet gaan kan en na een lang maar gezellig telefoongesprek met de fokster besloten wij om toch maar te gaan kijken in Winterswijk! We voelden ons wel erg dubbel op het moment dat we er naar toe reden. Deden we Beau hierom niet te kort, was het wel eerlijk, was het niet te snel. Maar ja hoe graag we ook willen Beau komt nooit meer terug en dat hele, hele, hele speciale plekje in ons hart kan niemand van hem afnemen. Dat is en blijft voor altijd zijn plekje. 

Tjah en om het hele lange verhaal nog korter te maken. 's Avonds om 21.00 uur waren wij de trotse hondenouders van Faithful Jordan van de Bleckinkhof. We hebben die nacht met zijn tweeën liggen stuiteren in bed! Pffff dit kan toch helemaal niet......

Ik heb me de volgende ochtend toch maar eens flink in de arm geknepen maar het was toch echt waar! Vooral toen wij nog even op de site van van de Bleckinkhof gingen kijken. Onderstaande tekst stond op hun site.

maandag 14 juni 2010

dag 52

Gisteren zijn Dean en Fran vertrokken. Mede door bemiddeling van goede bekenden uit de jachthondenwereld kwam laat in de middag nog een sympathiek echtpaar op bezoek. Zij hadden belangstelling en hebben gekozen voor onze Jordan en wij hebben gekozen voor dit echtpaar. Dit komt helemaal goed. Woensdag gaat Jordan vertrekken. Wij zullen Mick dan in huis moeten halen en zullen met hem de puppyjachtinprenting gaan doen bij Marijke op de Weegh van de afdeling Groenlo. Hopelijk vinden we snel een goede baas voor hem. De periode tot 16 weken is bepalend voor de rest van zijn leven. Daarom met spoed een jager/voorjager gezocht.

Mick en Jordan waren later op de dag van streek. Ze kregen last van het lege nest syndroom, misten hun broer en zus. Zelfs Nova en Britt begonnen vreemd gedrag te vertonen.

Vanochtend de beide andere pups nagebeld. Alles OK en niets dan lof. Zo horen wij dat graag.

Tot dan.

Nou das nog eens een leuk compliment. Vanaf nu ga ik deze blog regelmatig bijhouden zodat jullie op de hoogte kunnen blijven van het wel en wee van onze nieuwe boef. Ondanks dat Beau nog veel in onze gedachte is kijk ik erg naar de komst van Jordan uit. Ik kan bijna niet wachten tot woensdag!